sonra ayarlarız

X'te meşhur bir gelenek vardır.herhangi bir görsel alıntılanır ve böyle bir his tarif et denir.Benim son günlerde kendini "yersiz" öven tiplere duyduğum his bknz. yandaki emoji! Kendini (d)övmeyi seven bir anadolu insanı olmam hasebiyle bir kaç kez bu hisle hislendiğim anlarda elimi belime koyarak "kız sen hasetleniyonmu yoksa" demişliğim var. Benim içses  Son yıllarda ana akım medya dizileri gibi oldu bu durum uzuyorda uzuyor.O karakterle sevmedin mi birde böylesini dene diye karakterler değişiyor senaryo aynı.Şu evrenin bana anlatmaya çalıştığı birşey mi var kısmınada baktım,baktım dediğim kişisel çöplüğümü eşeledim orada da zihnimin çoğu yerinde olduğu gibi bok püsür dolu.Birkere ben övgüyü alamayan bir insandım,kendimle uğraşmaya başladığımdan beri en azından övgü alma konusunda direnmiyorum.Yemek güzel olmuş mu dendi afiyet olsun diyorum en azından.Önceleri bir başlıyordum "yav aslında yağı az olmuşta soğan tam karamelize olsaymışta" miş mişte mış...

  Avm'nin vc sindeki Baayan Elinden asıldığın çocuğu ile bin beşyüz kişinin doluştuğu kalabalık vc koridorunda  ileri-geri yürüyerek   -ayy niye bu kadar kötü kokuyor burasııı  diye bağrınırken aslında sana demek isterdimki burası tuvalet ya aplacığım,insanlar buraya sıçmak için gelir ya o yüzden olabilir mi?Mekan kadınlar tuvaleti olunca belli yaşın altındaki tüüm çocuklar anneleri ile bu vc yi kullanınca kalabalık falan filan amaan aman ya!Hakikaten içimdeki topluma ait tüm aidiyet duygumu s2p atmasanız biraz büyüseniz siz büyüsenizde o elinden tutup çekiştirdiğiniz küçük insanlarında büyümesine müsade etseniz.He tamam en kokusuz sıçan sende olabilirsin ama bunu deklare etmeye gerek var mı sence?Hafta sonu mahşer provası gibi olan avm yerine prebiyotik dolu mabadınla evde oturabilirsin mesela bu da bir seçenek.Ha tüm bunları yüzüne niye söylemediğimi merak edersen;ben nefesimi tutarım genelde toplu vclerede sana o nefesi harcayamazdım,mesanemde soğuk havalarda...

Benim inancına göre Hz Adem yaratılmadan önce Kâlû Belâ denen bir vakitte başlar bireysel  hikayelerimiz.Ruhlarımız cesetlerimizden çok önce yaratılmış bir yerlerde bir süre eyleşmiştir,rivayet odurki taa oradandır kimimizin tanışıklığı.Sonra düştüğümüz rahimlerde,doğduğumuz coğrafyalarda şekil alır aynı bedenlerimiz gibi serpilir olgunlaşır iç dünyamız. Sonra belli argümanlarla tarifi yapılabilecek bir kıvama erer ruhlarımız.İyi insan kötü insan önermesinden hazetmem.İyi olmayı tercih etme hali bana daha doğru gelir.Hatta arttırıyorum ilişki kurduğun insana o ilişkinin dinamiğine göre değişebilen bir tercih olduğuna son yıllarda daha bir iknayım:) Ben misal iyi bir öğrenci asla olmadım ama iyi bir çalışandım.Annemle ilişkimde iyi bir evlat olduğumu asla söyleyemem ama babamla daha başarılı bir ilişki kurabildim.Burada neye göre iyi /kötü tarifi yapıyorsun diyene,ilişkideki manevi doygunluk-tatmin karşılıklı çatışmadaki azlık benim ölçeğim. Sonraki yıllar içinde karşı cinsle y...